Uzun soluklu, bir asıra yakın sanatla geçen engebeli bir yol. Zorluklar, mutluluklar, hüzün hepsini barındıran bu öykünün kahramanı usta oyuncu Suna Keskin. Lisana kolay sahnenin üzerinde 60 yıl…
Keskin, sanat dolu yıllarını yeniden sahnede kutlayacak. Sanatçı, yarın saat 20.30’da “Ahududu” isimli oyunla Atatürk Kültür Merkezi’nde olacak. Ayrıyeten oyun sonrası Erol Keskin Ödül Merasimi düzenlenecek. Nezaket Erden’in paha görüldüğü mükafatı genç sanatkara Suna Keskin verecek.
Sanatla geçen 60 yıl lisana kolay, ancak… Kelam sizde, neler söylemek istersiniz?
Evet 60 yıl hakikatten lisana kolay. 20 değil, 30 değil, 40 değil, 60 yıl. Oyunculuk benim için vazgeçilmez. 60 yıl hiç aralıksız çalışan bir oyuncuyum bu nedenle çok pahalı ve hayatıma mana katan bir şey. O nedenle oyunculuk çok keyifli geçti ve geçiyor. Çok hoş diyebilirim. Her devirde hoşluklar de yaşadım, zorluklar da lakin ona karşın yoluma devam ettim. 60 yılda neler oldu dersen istediğim çabucak hemen her rolü oynadım. Doyuma eriştim diyebilirim.
PERDE BİNLERCE DEFA AÇILDI!
Suna Keskin, sizin için perde kaç sefer açıldı? Bu uzun yolda yaşadığınız zorlukları, memnunlukları, bizimle paylaşır mısınız?
Saymadım kaç defa açıldı ancak 60 yıl her sene açıldı. Sene 365 gün olduğuna nazaran her yılın yarısını da oyunla geçirdiğime nazaran varın siz hesap edin. Binlerce kere açıldı. Dünyanın en hoş şeyi o perdenin açılması, kapanması ve sonunda verdiğimiz selam. O keyif inanın hiçbir şeyde, hiç bir yerde alınamaz, benim için çok bedelli. Her periyot mutluluklar da zorluklar da oldu. Turnelerde, geçmiş periyotta yol ve konaklama zorlukları vardı; oyunu bir kentten bir diğer şehire taşımak ve oynamak. Artık biraz daha kolaylaştı. Tahminen de yaşımdan dolayı beni daha rahat ettiriyorlardır bilemiyorum. Zorlukları her periyot göğüsledik hepimiz. Zira o kadar hoş bir mesleğimiz var ki beni memnun etti. Memnun ettikçe daha çok oynadık. Zorluktan bile bir tat aldık. Zahmetleri sonunda verdiğin selamla unutuyorsun, aldığın alkışlarla unutuyorsun. Zahmetleri geçiştirdim. Ben her şeye düzgün tarafından bakarım. Düzgün şeylere yönelirim. Oyunun hakkını vermişsen, düzgün oymayabilişsen, işini âlâ yapmışsan memnunsundur. Seyirciye hoş bir iş yaptığına inandırmak, yaptığın şeyi aktarabilmek büyük memnunluk.
Ayrıca yasaklar, sorgulamalar artık bunların hiç olmamasını diliyorum. Onlar geçmişte kalsın.
60 yılın en başından bugüne baktığınızda ülke ismine, sanat ismine politik olarak yeni jenerasyonda ilerleme mi görüyorsunuz yoksa yozlaşma mı?
Genç nesil yani yeni jenerasyon demek, her şey demek. Her manada her şey demek. Siyasette, sanatta, iktisatta… Ülke için genç nesil kısaca her şey. Onun için yeni kuşağa güvenmezsek, bizim kuşağımız için çok acı olur.
O nedenle ben genç jenerasyona güveniyorum. Genç oyuncularımız, gençler harikalar. Bilhassa pandemi periyodunda ummadığımız kadar bir patlama yaşadık. Sanatla dünyada, ülkemizde ne köprüler kuruluyor. Onun için genç oyuncularımızdan umutluyum, dünyadaki yerimizi onlarla alabileceğimize inanıyorum. Gençlere, “Yürüyelim arkadaşlar” diyorum.
GENÇ OYUNCUYA EROL KESKİN ÖDÜLÜ!
Perşembe günü sizin için bir gece düzenleniyor hislerinizi bizimle paylaşır mısınız?
Bu bahiste çok hassasım ve çok duygulandım. Benim isteğim dışında gelişti. Sevgili Nedim Saban benim için organize etti. O gece için çok heyecanlıyım. Dokuz dönemdir oynadığımız “Ahududu” oyununu oynayacağız, o gecenin sonunda bir merasim olacak. Benim için pahalı olan 60. yıla Erol Keskin için genç nesil mükafatını düşündük. İki yıldır düşündüğüm bir şeydi. Genç bir oyuncuya veriyor olmamız benim için de çok kıymetli. O gece için çok hassas ve hisliyim şimdiden. Düşündüğüm üzere hoş geçer umarım.
‘BÜTÜN BAYANLAR BİR ORTAYA GELİP ÇIĞLIK ATMALIYIZ!’
Bugün bayanlarımız, çocuklarımız için dehşetli bir vahşetin içindeyiz. Siz bir sanatcı olarak bu ülkenin başındakilere, tahminen de annelere neler söylemek istersiniz?
Çok acı… Her gün içimiz dağlanıyor. Ne yazık ki bunun önüne geçemiyoruz. Pekala neden geçemiyoruz zira cehaletin önüne geçemiyoruz. Anneler, bayanlarımız çok donanımlı çok hassas olmalı. Neden biz çocuklarımızı koruyamıyoruz? Nasıl ansızın fışkırdı bu vahşet? Bunlar vardı da biz mi bilmiyorduk? Sahiden çok acı. Olağan ki bayanlar birlik olup ses çıkartmalıyız. Bütün bayanlar daima bir ortaya gelerek çığlık atmalıyız. Artık yeter! Bu bahiste aklım başımdan çıktı diyebilirim.
Kaynak : Cumhuriyet.com
