Usta sanatçı Nejat Uygur’un vefatının üzerinden 11 yıl geçti. Subay Behzat Bey ile öğretmen Fikret Naciye Hanım’ın çocuğu olarak 10 Ağustos 1927’de Kilis’te dünyaya gelen Uygur’un tiyatroya ilgisi ilkokul yıllarında başladı.
Ailesinin tayinleri sebebiyle eğitimine farklı kentlerde devam eden sanatçı, Çanakkale, İstanbul ve Manisa’daki ortaöğretiminden sonra Hoş Sanatlar Akademisi Heykel Kısmı’na girdi lakin mezun olmadı.
Nejat Uygur, tiyatroya 1938’de adım attı. Sarıyer Halkevi’nin tiyatro kısmındaki Avni Dilligil Tiyatrosu’nda kısa bir müddet amatör oyunculuk yapan Uygur, spora ilgisi münasebetiyle 1943’te tekrar Sarıyer Halkevi’nde boksla birlikte atletizm, su topu ve at biniciliği alanlarına yöneldi.
Sanatçı, vatani misyonunu yaptıktan sonra, 1949’da “Nejat Uygur Tiyatrosu”nu kurdu, 1952’de ise kendisi üzere tiyatrocu olan Necla Uygur ile dünya meskenine girdi. Uygur çiftinin, Ahmet, Kemal, Behzat, ikiz kardeşler Süheyl ve Süha olmak üzere 5 çocuğu dünyaya geldi.
ÖMRÜNÜ TÜRK TİYATROSUNA ADADI
Türk tiyatrosuna gönül veren ve 60 yıldan fazla sahnede kalan sanatçı, klasik Türk temaşa sanatında kendine has bir hal geliştirerek, rol aldığı oyunlarda çocuksu tiplemeleriyle kelama dayanan oyunculuğu ve hafif güldürüleriyle isminden kelam ettirmeyi başardı.
Nejat Uygur, sanatın toplum için olduğu kanısıyla yola çıkmış ve bir açıklamasında, “Sanatçı halkın gözü, ağzı, kulağıdır. Halkın yanında olduğunuz, kederlerini söylediğiniz vakit sizi seviyorlar. Ayrıyeten çok güldükleri vakit da unutmuyorlar. Sevgi ve hürmetimi seyircimden hiç eksik etmedim. İnsan onuruyla katiyetle hiç oynamadım. Oyunda, ‘Kör müsün?’, ‘Sağır mısın?’ yazıyorsa bunları silip, ‘Görmüyor musun?’, ‘Duymuyor musun?’ diye düzeltirim.” kelamlarıyla görüşlerini lisana getirmişti.
“Hayat gelip geçiyor, ağlamakla gülmekle. Zati komiklik yapıyorum ben, böylesine bir dünyaya gelmekle.” kelamı hala hatırlanan sanatçı, Altın Kelebek TV Yıldızları Müsabakası’nda “Tiyatroya Takviye Yılı Özel Ödülü”, Kemal Sunal Kültür Sanat Ödülleri’nde “En Uygun Tiyatrocu” mükafatı, 22. Avni Dilligil Tiyatro Ödülleri’nde ise “Belkıs Dilligil Onur Ödülü” dahil 50’yi aşkın mükafata layık görüldü.
Tiyatro sahnelerinde birçok birincisi de gerçekleştiren ve tuluat tiyatrosunun son ustalarından olan Uygur, “Hey Amigo Ver Salata” oyununda birinci barkovizyonu, “Ümit mi? Simit mi? ” isimli oyununda ise daha sonraki yıllarda tanınan olan “stand up”ı uyguladı.
Usta sanatçı, “Alo Orası Tımarhane mi?”, “Benim Annem Meskenden Neden Kaçtı”, “Cibali Karakolu”, “Hanedan”, “Hastane mi? Kestane mi?”, “Kaynanatör”, “Miğferine Çiçek Eken Asker”, “Minti Minti”, “Param Yok Memet”, “Sizinki Can da Bizimki Patlıcan mı?”, “Şeytandan 29 Gün Önce Doğan Çocuk” ve “Zamsalak”ın da ortalarında bulunduğu 100’den fazla tiyatro oyununda sahne aldı.
ANADOLU TURNELERİNDE 35 YIL SAHNEYE ÇIKTI
Beyazperdede de isminden kelam ettiren Uygur, “Cafer’in Nargilesi”, “Cafer Bey Yeterli, Yoksul ve Kibar”, “Cafer Bey”, “Beyaz Melek” ve “Vizontele Tuuba” sinemalarında oynadı.
Yaşamı boyunca 2 kere ABD, 4 defa Avrupa turnesi yapan sanatçı ayrıyeten 35 seneye yakın Anadolu turnelerinde seyirci karşısına çıktı.
Devlet Sanatkarı unvanını 1998’de alan sanatçı, kahkaha ile doyduğunu ve alkışla yaşadığını her fırsatta lisana getirerek bir açıklamasında şunları aktarmıştı:
“Bir gün tiyatronun ışıkları sönecek, zil sesleri susacak ve tiyatro perdesi sonsuza kadar üzerime kapanacak. İşte o vakit giderken tüm hüzünlerinizi yanımda götürerek, size yalnızca kahkahaları bırakacağım.”
Beyin damarlarında oluşan tıkanıklık sebebiyle 2007’de kısmi felç geçiren Uygur, 18 Kasım 2013’te 86 yaşında vefat etti. Sanatkarın cenazesi Zincirlikuyu Mezarlığı’na defnedildi.
