Karakutular Paramparça Olan Bir Uçaktan Bile Nasıl Oluyor da Sapasağlam Çıkabiliyor?

“Karakutu” aslında bir değil, iki farklı aygıtın birleşiminden oluşuyor: Kokpit ses kaydedicisi (CVR) ve uçuş bilgi kaydedicisi (FDR). Bu iki aygıt, uçuş boyunca tüm sesleri, uçuş denetimlerini ve çeşitli uçuş datalarını kaydediyor.

Böylece bir kaza durumunda, uçağın son anları detaylı formda tahlil edilebiliyor. Kokpit ses kaydedicisi son iki saatin seslerini kaydederken, uçuş data kaydedicisi en az 25 saatlik uçuş verisini saklıyor.

Karakutuların en kritik kısmı, darbelere güçlü hafıza ünitesidir. Bu üniteler, dijital bilgi depolama teknolojisiyle korunuyor ve çelik ya da titanyum üzere güçlü gereçlerle kaplanıyor.

İşte karakutuların dayanıklılığını sağlayan ana özellikler:

• Kalın Alüminyum Gövde: Hafıza üniteleri kalın bir alüminyum katman ile sarılarak darbelere karşı korunuyor.

• Yüksek Sıcaklık Yalıtımı: Genelde kuru silika kullanılan yalıtım katmanı sayesinde aygıt, çok sıcaklıklara direnç gösterebiliyor.

• Dış Kaplama: Çelik ya da titanyumdan yapılmış dış kabuk, aygıtı hem basınca hem de darbelere karşı ekstra koruyor.

Bu aygıtlar, 3.400G kuvvetine dayanabilmesi, 1.100 santigrat derecede sağlam kalabilmesi ve 30 gün boyunca 20.000 fit derinlikte bile fonksiyonunu sürdürmesi için tasarlanmıştır.

Peki ya turuncu olmasına karşın neden bu aygıta “karakutu” diyoruz? Bu terim birinci olarak II. Dünya Savaşı sırasında Britanya’da ortaya çıktı.

O periyotta radar ve navigasyon sistemlerinin gizlice geliştirilmesiyle bu yeni teknolojiye ‘karakutu’ ismi verilmişti.

Ayrıca tıpkı ismi üzere siyah olsaydı, renginden ötürü bulunması çok daha zorlaşırdı. Turuncu olmalarının da spesifik bir nedeni var!

Doğada en az bulunan renklerden biri olan turuncu, enkaz alanında daha dikkat alımlı hale gelir. Mavi ise tabiatta en fazla bulunan renklerden biri olduğu için tercih edilmemiştir.