2019 yılının son günleriydi. Turizm Şube Müdürlüğü görevine yeni başlamıştım ve sektördeki isimlerle yeni yeni tanışıyordum. İlk tanıştığım isimlerden birisi de Serdar Çelenk’ti.
İlk başta mesafeli duruyordu. Projeleri vardı, belediyeden beklentileri var ve eleştirisel duruyordu. Köşe yazılarında da bunları çok net ifade ediyordu.
Bir köşe yazısında “Belediye’nin turizm ekiplerinin başında turizm sektöründe gelen isimler olmalı” diye net bir şekilde yazmıştı.
Beni kastetmiyor olabilirdi ama yine de içerlemiştim içten içten. Buna bir cevap vermem gerekiyordu. Bir sonraki buluşmamızda, çok alakasız bir yerde “Serdar Bey ben turizm sektöründen gelmiyorum. Ayrıca, benim yaşımdan fazla sizin tecrübeniz var. Ben sizin sahip olduğunuz deneyime ulaşmaya çalışsam da, ömrüm yetmeyecek. Kaldı ki, acentelerimiz ve otellerimizin, sektördeki duayenlerin de deneyimleri önemli ve ben o deneyimleri yaşamayacağım. Ben bürokrasiden geliyorum ve belediyede turizmle ilgili çalışmaları yapmam istendi. Benim sizin deneyimlerinizi öğrenmeye ihtiyacım var. Siz bana deneyimlerinizi aktarın, belediyeden beklentilerinizi anlatın, ben de bürokratik kısımları halledeyim ve ortaya ortak çalışmalar çıkaralım.” dedim. Kısa bir sessizlik oldu ve o sessizlik bizim ilişkimizin kırılma anlarından birisi oldu. Sonrasında bir öğrencisi gibi görüp bana “Turizme Giriş 101” dersini vermeye başladı.
Bu aşamada gerçekten beni besledi. İzmir’e ait oluşabilecek rotaları, zenginlikleri, hedef kitlenin önemini aktarmaya başladı. Elindeki dokümanları, anıları anlattı. O anlattıkça ben dinledim.
İlk olarak “Kültür park Turu ”nu deneyelim dedik. 4 saatlik bir hikayeyi anlatarak başladı. Gelen olumlu tepkiler beklentimin çok üstündeydi. Bir süre sonra acentelerin “Kültür park turu” satmaya başladığını gördüm ve bu bizim hedeflediğimiz bir şeydi.
Tadımlık Kemer altı turunu gerçekleştirdik. Hem Kemer altı hikayesi hem Kemer altı lezzetlerini harmanlamıştı.
Serdar bey bana göre gerçek bir “girişimci”ydi. Ürettiği projeyi hayata geçirmek için çabalıyor, araştırıyor ve hayata geçiriyordu. Fikirlerin bol, eylemlerin az olduğu günümüzde, bu yönüyle diğerlerinden ayrılıyordu.
Zaman içerisinde Osman Bey, Yasemin hanım ve Tilda hanımla birlikte Volkan hocamla tanıştırmıştı beni. Her buluşmada yeni bir şey öğreniyorduk.
Açtığımız turizm bilgilendirme ofislerini ziyaret ediyor, neler ekleyebileceğimizi anlatıyordu. Ofisteki arkadaşla ilişkiler kuruyor, onları da bilgisiyle besliyordu. Zamanla ekibimizin bir parçası olmuştu.
Pakistan Pavyonunun saat kulesindeki saati yeniledikten sonra “Bunu kutlamamız lazım” diyerek Osman bey ve Yasemin hanımla birlikte bize ufak bir kutlama yapmışlardı.
Bize birebir rehberlik yaptı. Bergama ve Buca’yı ondan dinlediğim için gerçekten şanslıyım.
Yunan adalarıyla ilgili sohbet ederken “Ben Samosu sevemedim” demiştim. “Benimle gezmediğin için sevmezsin” demişti gülerek. Birlikte Samos’a gidemedik ya, o da benim içinde uhde kalsın.
Bergama Vapuru ile körfez turunun yapılması için çok çaba sarfetmişti. O çabanın ve isteğin en yakın şahitlerinden birisiyim. Turlar başladıktan sonra devam etmesini ve bir turizm ürünü olmasını çok istiyordu.
Bergama Vapuru ile Körfez Turu’nun ilk defa tam kapasite ile yapıldığı gün kaybettik Serdar abiyi. Körfezdeki rüzgara İzmir’i anlattı o gün belki.
Bizlere bir çok güzel hikaye, güzel insanlar ve bilgiler bıraktı. Anısını her daim saygıyla hatırlayacağım.
Melih Kayacık
İzmir Büyükşehir Belediyesi
Turizm Müdürü
